ഒരു വിരഹഗാനം

 

ഒരു ചിരാതിൽ കത്തിച്ചുവച്ചൊരു
തിരിനാളമായെരിയുന്നു സ്വപ്നങ്ങൾ
ഒരു നറും ചിരിയുടെ ഓർമ്മയിൽ പൊള്ളുന്നു
കത്തുന്ന കരളിൻ്റെ ഉൾകാമ്പത്രയും
ഇനി വരില്ലെന്നറിഞെൻ്റെ ഹൃത്തടം
ഒരു കടൽ പോലാർത്തു കരയുന്നു ഇപ്പോഴും
വിരഹത്തിൽ കത്തുന്നോരഗ്നിയിൽ ചാമ്പലായ്
ചിറകു മുളയ്ക്കാത്ത സ്വപ്നങ്ങളോക്കെയും
ഒരു ചിരി ഒരു നോട്ടമൊരു സ്പർശം മാത്രമീ
കൂരിരുൾ കാട്ടിൽ സാന്ത്വനമായിന്നു
പോകുന്നു പ്രിയേ, പോകുന്നകലേക്ക്
സ്വപ്നങ്ങൾ എല്ലാം കരിഞ്ഞൊരി സന്ധ്യയിൽ.